< Вялікі камень Полтараўшчынскі >

Калісьці менавіта з гэтага пагорка з цемры дрымучага лесу пагражалі ворагі людзям мірнага паселішча, што раскінулася ўздоўж некалі бурнай рачулкі. І тады ўстаў на абарону жыхароў паселішча волат і сеў на камені на яго ўскраіне, прыкрываючы сабой усе падыходы да сяла. І так ён доўга сядзеў на камені, што і сам ператварыўся ў вялізны валун. А ворагі так і не асмеліліся напасці на вёску, баючыся грознага волата нават у абліччы каменя.