Бясконца чароўная

Аканіцы

У майстэрні пахла стружкай. А дакладней – у ёй неверагодна пахла лесам. Сам жа лес надзейна трымаў у сабе ўвесь гэты водар, як у закрытым флаконе. І г...

Веранда

Нічога такога асаблівага і мудрагелістага ў верандзе старых Цімошкаў не было. Выглядала яна даволі звычайна. Невялічкая, з трыма выцертымі, абабітымі ...

Веснiчкi

Здаецца, што магло быць такога незвычайнага ў гэтых звычайных вясковых веснiчках. Дастаткова непрыкметных, маленькiх, бывае, вузкiх, нават у нейкiм сэ...

Возера

Загадкай гэтае возера было заўсёды. Можа, хто калi-небудзь i паспрабаваў распытаць нешта ў старэйшага пакалення з гэтых мясцiн, выведаць, паскрэбцi, т...

Вокны

Першыя сонечныя промнi, лiтаральна на нейкае iмгненне затрымаўшыся на падаконнiку прасторнага акна, слiзганулi ў прыцемак пакойчыка i нечакана для сяб...

Вокны паддашкавыя

Калі Сцёпка прыязджаў з горада і ўдосталь нагаворваўся з бацькамі, ён заўсёды – так некалі склалася і ўжо нават ператварылася ў традыцыю – у той жа ве...

Вясковая вуліца

Як успрымала нас – вясковых дзяцей і падлеткаў – вуліца? Мабыць, як усіх астатніх жыхароў вёскі. Толькі як нейкіх больш дробных, у большасці сваёй з б...

Дарогі

Дзед Яўхім імкнуўся не паказваць сваё здзіўленне, але ўсё ж у рэшце рэшт ён здаўся і, з лагоднай усмешкай адклаўшы свае паўсядзённыя справы, запрасіў ...

Дзверы

Тоўстыя былі тыя дзверы і вельмі-вельмі цяжкія. Калі ўпотайку і спрабаваў я іх адчыняць, то атрымлівалася гэта даволі рэдка. Бо, калі бацькі не было д...

Дрэвы

Пашукаць тую вёсачку, якую б не туліла, не ахінала процьма садовых дрэў ды кустоў, не аздабляла іншая зеляніна. Некаторыя расліны, можа, і не дараць ж...

Журавель калодзежны

Рыпеў ён амаль нячутна. Шамаценне лістоты на суседніх дрэвах нават пры лёгкім ветрыку магло лёгка перабіць гэтыя кволыя гукі. Можа, журавель так скард...

Кладачкі

Прадаўгаватае возера з пакатымі берагамі цягнулася ўздоўж вёскі амаль ад канца да канца. Насупраць, бадай, кожнай гаспадаркі над вадой віднеліся клада...

Крыж паклонны

Першы жыхар гэтай вёсачкі, хто трапіўся на вочы, быў прыкладна майго ўзросту, можа, трохі маладзейшы. Ён дзелавіта корпаўся ля студні, мяняючы стары, ...

Лавачкі

Не памятаю такога, каб калі-небудзь бацька адмовіў у дапамозе нашаму суседу дзядулю Апанасу, калі той звяртаўся да яго з такой нагоды. Бывала гэта не ...

Лазня

Суседнюю лазню можна было ўбачыць, толькі калі выйсці ў канец агародаў ці нават яшчэ далей, да грушы-дзічкі, якая расла адразу за імі, кідаючы свой вя...

Ліштвы

З суседняга двара даносіўся моцны, гучны, бесперапынны гоман. Мяркуючы па голасе, цётачка Паўлінка была нечым вельмі ўзрушана. Ды так, што, можа, ране...