Маршрут Бягомль >
Кропкі маршрута Бягомль
На старажытных могілках на ўскрайку лесу можна ўбачыць неверагодную колькасць каменных крыжоў розных памераў і форм, раскіданых па ўсіх могілках. Шмат з крыжоў ураслі ў зямлю так, што бачныя толькі іх верхавіны, якія моцна нахіліліся ці ўпалі ў зараснік травы. Тут захавалася каля трыццаці каменных помнікаў і сведкаў нашай гісторыі. Ім таксама патрабуецца ахова і належнае захаванне.
У гэтай вёсцы непадалёк ад Бягомля ў выдатным стане захаваўся вялізны вытворчы будынак, складзены цалкам з невялікіх палявых камянёў. Магчыма, дата, выбітая на адным з камянёў, – 1863 г. – гэта год яго пабудовы. Хаця будынак мог быць узведзены нашмат пазней, а дата – даніна памяці пра паўстанне 1863-1864 гг.
З сярэдзіны XVI ст. вядомае як паселішча Волга. З сярэдзіны XVIII ст. сялом валодалі прадстаўнікі шляхецкага роду Булгакаў. Ад іх некалі багатага маёнтка захавалася некалькі дыхтоўных пабудоў прамысловага комплекса (1870 г.). На краі гарадскога пасёлка ляжыць у руінах царква Усіх Святых, пабудаваная з цэглы ў рэтраспектыўна-рускім стылі ў 1876 г. Храм удала закансерваваны.
На старажытных могілках апрача сціплай драўлянай капліцы, якая стаіць тут з 1892 г., захавалася некалькі ўнікальных каменных крыжоў. Відаць, што зусім нядаўна крыжы і зямля вакол іх былі ачышчаныя ад смецця, травы і зарасніку.
Вёска раскінулася зусім непадалёк ад месца, дзе маленькай крыніцай нараджаецца знакамітая рака Вілія. Тут захаваліся руіны ўнікальнага драўлянага храма, пабудаванага ў канцы XVIII ст. на сродкі роду Пацаў як уніяцкая святыня ў гонар Св. Дзевы Марыі. У 1939 г. храм быў перададзены праваслаўнай царкве. Узведзена святыня з рысамі віленскага барока, што ўжо робіць яе ўнікальнай.
На ўскрайку вёскі, на мясцовых могілках, у ценю старых сосен стаіць просты ў выкананні і вонкавым дэкоры драўляны храм, пабудаваны ў самым канцы ХІХ ст. Пакроўская царква ўзведзена ў стылі народнага дойлідства. Невялікая прыдарожная званіца, магчыма, была пабудавана пазней. На гэтых жа могілках захаваўся старажытны каменны крыж з выбітай на ім датай.
Вядомае як сяло ВКЛ з 1407 г. З 1621 г. – мястэчка. У 1900 г. узведзена цагляная Пакроўская царква ў рэтраспектыўна-рускім стылі. Стаіць яна на месцы старажытнага ўніяцкага храма, вядомага з 1514 г. Да нашых дзён захаваўся будынак пошты і каменны млын 1920 г. Ля сучаснага касцёла можна ўбачыць каменны крыж са светлага граніту вельмі прыгожай формы. Непадалёк ад горада бярэ пачатак рака Бярэзіна.
У канцы XVIII ст., магчыма, у 1778 г., тут з сасновага бруса ўзведзена царква Св. Прарока Іллі ў стылі народнага дойлідства. Магчыма, храм першапачаткова быў уніяцкім, а ў другой палове ХІХ ст. быў перададзены праваслаўнай царкве. Адносна невялікі храм першапачаткова меў тры ўваходы: цэнтральны і два бакавыя. Стаіць гэтая святыня непадалёк ад вёскі, у вельмі маляўнічым месцы.
Побач з цэнтральнай плошчай вёскі, на прасторным участку ў 1864 г. узведзены драўляны праваслаўны храм Св. Георгія ў стылі народнага дойлідства. Да васьміграннай малітоўнай залі святыні прыбудаваныя дадатковыя памяшканні разнастайнага прызначэння. У храме захоўваюцца іконы, створаныя ў самым пачатку ХХ ст. Побач з царквой можна ўбачыць вялізны каменны крыж.