Маршрут Давыд-Гарадок >
Кропкі маршрута Давыд-Гарадок
У 1509 г. Аздамічы ўжо былі вялікім паселішчам. З 1566 г. яно ўваходзіла ў склад ВКЛ. Аднымі з уладальнікаў да 1795 г. былі вядомы княжацкі род Салагубаў. Захавалася прыгожая царква Святой Тройцы, пабудаваная з дрэва ў рэтраспектыўна-рускім стылі ў 1893 г. Папярэдні храм знік пасля 1864 г. Царква вытанчана дэкараваная, ўдала падабраная каляровая гама.
Вядома, што паселішчы наваколля і тутэйшыя землі ў 1479 г. належалі княгіні Анне, удаве князя Свідрыгайла. Наступныя ўладальнікі – Зяновічы, Ляшкевічы, Ліпскія. Успенская царква з дрэва ў стылі народнага дойлідства пабудаваная ў 1784 г. У 1888 г. храм аднаўляўся, магчыма, перабудоўваўся. Побач са святыняй была ўзведзеная драўляная званіца.
Вядома пасяленне з XIV ст. З XVI ст. у складзе ВКЛ. Валодалі тутэйшымі землямі такія шляхецкія роды, як Ранцэвічы і Ляшкевічы. У 1794 г. на сродкі мясцовай шляхты і прыхаджан з дрэва ўзведзена царква Св. Іллі ў стылі народнага дойлідства з выяўленымі рысамі барока. Храм быў значна перайначаны пры перабудове ў 1888 г.
У XII ст. паселішча ўваходзіць у склад Тураўскай зямлі. З XIV ст. – горад у складзе ВКЛ. З 1523 г. – валодання Боны Сфорцы, затым Радзівілаў. З сярэдзіны XVI ст. горад карыстаўся Магдэбургскім правам. У 1724 г. з дрэва ўзведзена царква Св. Георгія ў стылі народнага дойлідства. Яшчэ адзін праваслаўны храм – царква ў гонар іконы Казанскай Божай Маці ў рэтраспектыўна-рускім стылі – пабудаваная з цэглы ў 1913 г., побач з ёй знаходзіцца званіца. Таксама можна ўбачыць казармы польскага гарнізона (1920 г.), радавую забудову (XIX ст.).
Першыя архіўныя звесткі аб гэтай вёсцы датуюцца 1718 г., але ўзнікла паселішча значна раней. У Дубенцы можна ўбачыць прыклад так званай палескай школы ўзвядзення храмаў – царкву Раства Багародзіцы, пабудаваную з дрэва ў стылі народнага дойлідства з рысамі барока у 1718 г.
Драўляная царква Святога Георгія пабудаваная ў псеўдарускім стылі ў 1869 г. Будынак адрозніваецца простым, але вытанчаным дэкорам, старанна прапрацаванымі прастакутнымі і круглымі праёмамі вокнаў, прапарцыйна выверанымі купаламі.
Паводле пісьмовых крыніц, гэтае паселішча вядома з 1452 г. Адны з вядомых уладальнікаў – род Ранчынскіх. Бліжэй да цэнтра вёскі знаходзіцца драўляная царква Св. Архангела Міхаіла, пабудаваная ў стылі народнага дойлідства ў 1762 г. Да канца XX ст. святыня была адрэстаўраваная і перакрытая, тэрыторыя добраўпарадкаваная. У цэнтры вёскі захаваўся драўляны млын (1920 г.).
Паселішча ў пісьмовых крыніцах згадваецца з XI ст. Адным з уладальнікаў зямель у гэтай акрузе з’яўляўся знакаміты магнацкі род Радзівілаў. Царква Св. Архангела Міхаіла ў стылі народнага дойлідства з рысамі стылю барока пабудаваная з дрэва ў 1796 г. Храм таксама перанёс знешнія змены ў 1869 г .: да асноўных аб’ёмаў святыні былі прыбудаваныя трохсценныя зрубы малых аб’ёмаў.
На землях наваколля ў свой час квітнелі маёнткі Рамультаў, Панцэвічаў, Шпігановічаў. На месцы драўлянага храма, які стаяў тут да пачатку XIX ст., у 1913 г. з дрэва ўзведзена царква Св. Іаана Багаслова ў стылі народнага дойлідства. Упрыгожвае храм вытанчаная званіца ў два ярусы над бабінцам.
Фотагалерэя