Маршрут Дзісна >
Кропкі маршрута Дзісна
У цэнтры невялікага пейзажнага парку маёнтка Корсакаў у 1912 г. узведзены цагляны сядзібны дом у стылі класіцызму. Сёння ў ім размяшчаецца лячэбная ўстанова. У добрым стане захавалася мноства гаспадарчых пабудоў, якія цяпер выкарыстоўваюцца нават як жылыя памяшканні. На могілках можна ўбачыць капліцу-пахавальню ўладароў тутэйшага маёнтка. Пабудавана яна ў стылі неарускай архітэктуры з цэглы ў 1910 г.
Драўляны храм Св. Іаана Багаслова ў стылі народнага дойлідства пабудаваны ў 1840 г. Закінутая царква знаходзіцца прыкладна за паўкіламетры ад вёскі, на беразе амаль перасохлай рачулкі, магчыма, невялікага прытока ракі Дзвіны. Вельмі сціплае ўбранне храма дапаўняюць ручнікі і дываны ручной работы ад мясцовых жыхароў.
Магчыма, гэты храм знаходзіцца бліжэй да вёскі Малышава. На адкрытай паляне ў атачэнні рэдкага лесу ў 1877 г. пабудаваны цагляны храм, які сёння вядомы як царква Св. Пятра і Паўла. Яўна выражаны рэтраспектыўна-рускі стыль, магчыма, адносіцца да аднаго з тыпавых праектаў цэркваў, якія некалі называлі "мураўёўкамі".
Вядома паселішча з пачатку ХІ ст. На гэтым месцы некалі стаяла невялікая драўляная крэпасць, якая насіла назву Капец-гарадок. У Дзісне – самым маленькім горадзе Беларусі – захавалася мноства помнікаў архітэктуры: руіны касцёла Дзевы Марыі (1770), сінагога (1875), будынак папячыцельскага савета (1910), мноства дамоў радавой забудовы (XVIII-XIX стст.), руіны бальніцы (1905), сядзібны дом Кастравіцкіх (ХІХ ст.), Уваскрасенская царква (1864 г.), двухпавярховы будынак вучылішча (ХІХ ст.). На могілках захавалася царква іконы Божай Маці "Адзігітрыя" 1904 г.
На маляўнічым беразе ляснога возера Бор у выдатным стане захаваўся ўзведзены з якаснай чырвонай цэглы сядзібны дом. Пабудаваны ён у 1884 г. Будынак, на шчасце, быў адбудаваны. Гледзячы па афармленні навакольнай тэрыторыі, новыя гаспадары плануюць адкрыць тут вялікую аграсядзібную гаспадарку. Значыць, у хуткім часе сюды можна будзе заехаць з кампаніяй ці сям'ёй і атрымаць асалоду ад адпачынку на прыродзе.
Вядомае паселішча з XVI ст. У 1776 г. у вёсцы ўзведзены касцёл Св. Антонія з цэглы ў стылі позняга класіцызму. Старажылы сцвярджаюць, што каталіцкая святыня перад Другой сусветнай вайной яшчэ прымала пад свой дах вернікаў. Пасля вайны храм выкарыстоўвалі як гаспадарчае памяшканне. Сёння храм стаіць без даха, поўнасцю знішчаны інтэр'ер касцёла. Аднак захаваліся моцныя сцены, і касцёл яшчэ можна адбудаваць.
Безумоўна, Крыжаўзвіжанская царква дамінуе ў навакольным ландшафце. Пабудавана яна з цэглы ў рэтраспектыўна-рускім стылі прыкладна ў 60-я гг. ХІХ ст. Ёсць меркаванне, што раней храм быў каталіцкім, а пасля падаўлення паўстання 1863-1864 гг. яго перабудавалі і перадалі праваслаўнай царкве. Магчыма, з часам гэтай тэорыі знойдзецца пацвярджэнне ці абвяржэнне.
Тут можна ўбачыць вельмі зграбны прыклад архітэктуры рэтраспектыўна-рускага стылю. Спаса-Праабражэнская царква ўзведзена з цэглы ў 1866 г. на месцы старажытнага драўлянага храма. Пакуль невядома, да якой канфесіі належаў стары храм. У 1956 г. савецкія ўлады закрылі царкву, і да 1990 г. яна знаходзілася ў засмучальным стане. Аднак пазней святыня была адноўленая і вернутая вернікам.
На штучна створаным пагорку ўзвышаецца вытанчаная Спаса-Праабражэнская царква. Пабудавана яна з цэглы ў рэтраспектыўна-рускім стылі сінадальнага напрамку ў 1900 г. Брама і агароджа святыні ўзведзены нашмат раней. Па стылі брамы, па вытанчанай кладцы агароджы можна дапусціць, што яны захаваліся ад храма, магчыма, драўлянага ці каменнага касцёла, які некалі стаяў на гэтым месцы.
Фотагалерэя