Маршрут Лунна >
Кропкі маршрута Лунна
Паселішча вядомае з ХІ ст. У XVI ст. яно ўвайшло ў склад ВКЛ. Валодалі мястэчкам Судзімонты, Гальшанскія, Сапегі. Драўляны касцёл Св. Яна Хрысціцеля ў стылі позняга класіцызму і барока ўзведзены ў 1773 г. У 1889 г. касцёл адбудавалі. Разны алтар 1633 г. захаваўся ад папярэдняга храма. У 1873 г. каля касцёла ўзведзена каталіцкая капліца. Вартыя ўвагі габрэйскія могілкі XVII ст.
Некалі гэты маёнтак быў уласнасцю Сапег. З 1836 г. яно перайшло Вайчынскім. Ад некалі паспяховай гаспадаркі захаваліся вялізныя гаспадарчыя пабудовы і ўязная брама. Два пілоны брамы, пабудаванай з каменю і цэглы ў рысах неаготыкі ў сярэдзіне ХІХ ст., стаяць у руінах. Кожны пілон мае вялікія праходы і дэкаратыўныя ляпныя разеткі ў выглядзе колаў, ад якіх сыходзяць прамені. Гэтаму архітэктурнаму помніку патрэбная кансервацыя.
У гэтым невялікім пасёлку захавалася невялікае культавае збудаванне. Царква Св. Мікалая ў стылі класіцызму ўзведзена з цэглы ў 1844 г. Але ўжо ў 1864 г. ёй спатрэбілася рэканструцыя. Магчыма, першапачаткова святыня была каталіцкай ці ўніяцкай.
У вёсцы захаваліся маленькія дэкаратыўныя каменныя пабудовы, якія ўражваюць сваёй маляўнічасцю і ўдала гармануюць з навакольным ландшафтам. Пабудовы занядбаныя. Ад былой сядзібы ў вёсцы захаваліся маляўнічыя руіны невялікага вадзянога млына і велізарнай лядоўні.
Згадваецца з XVI ст. Касцёл Св. Ганны пабудаваны з цэглы ў стылі класіцызму. У 1895 г. ён быў перабудаваны. Побач знаходзіцца званіца. Варта паглядзець радавую забудову XVIII ст. Ад мясцовага маёнтка захаваўся сядзібны дом, пабудаваны ў 1822 г., брама і гаспадарчыя пабудовы. На могілках знаходзіцца капліца-пахавальня ўрача А. Барташэвіча (1930 г.). У 1886 г. з цэглы пабудавана царква Св. Іаана Прадцечы ў псеўдарускім стылі, праект храма першапачаткова прызначаўся для храма ў Індуры.
Тут можна ўбачыць сядзібны дом, пабудаваны ў "старапольскім" стылі, папулярным у XVII-XVIII стст. У архітэктуры асабняка таксама можна ўбачыць элементы эклектыкі і класіцызму.
Горад вядомы з 1551 г. як мястэчка ВКЛ. Масты раскінуліся на пакатым беразе ракі Нёман, у якую ўпадае рака Зяльвянка. З пачатку XVII ст. Масты мелі значныя прывілеі на правядзенне таргоў і кірмашоў. У 1907 г. пры здачы ў эксплуатацыю чыгункі, якая звязала горад з Лідай, Гродна і Ваўкавыскам, быў закладзены вялікі будынак чыгуначнага вакзала, які можна ўбачыць і сёння.
Паселішча згадваецца з XV ст. З 1551 г. – мястэчка. З 1797 г. мястэчкам валодалі Волкавы, потым Літкі. На хрысціянскіх могілках захаваліся капліца-пахавальня і капліца-надмагілле пачатку ХІХ ст. Сядзібны дом у стылі мадэрн пабудаваны на беразе Нёмана ў 1879 г. Добра захавалася некалькі гаспадарчых пабудоў маёнтка.
Тут знаходзіцца капліца-пахавальня ўладароў сядзібы "Яблонаў" Яблонаўскіх. Пабудавана яна ў стылі барока ў сярэдзіне XVIII ст. ці раней. Капліца настолькі вялікая, што знутры нагадвае не будынак, а невялікі сквер з дрэвамі і сцежкамі.
Фотагалерэя