Маршрут Пустынкі >
Кропкі маршрута Пустынкі
На падставе разнастайных гістарычных дакументаў можна дапусціць, што ў канцы XIV – пачатку XV стст. тут быў заснаваны Ануфрыеўскі манастыр. У XVII ст. манастыр стаў уніяцкім. З 1836 г. ён зноў праваслаўны. Захаваўся грандыёзны будынак Ануфрыеўскай царквы ў стылі позняга барока, узведзенай з цэглы ў сярэдзіне XVIII ст. Побач з ёй руіны "цёплай царквы".
Храм цяжка заўважыць здалёк з-за старых ліп, якія абступілі яго з усіх бакоў. Царква Св. Мікалая ў стылі народнага дойлідства з рысамі позняга класіцызму пабудавана з дрэва ў 1866 г. Апошнім часам у храме працаваў калгасны млын. Сёння святыня ў страшэнным запусценні.
У 1890 г. на ўскрайку вёскі з дрэва ўзведзены храм у гонар Прасвятой Багародзіцы ў стылі класіцызму. Да нядаўняга часу святыня была ў запусценні. Яе іконы, напісаныя ў XVII-XVIII стст., захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі. Сёння царква аднаўляецца, добраўпарадкоўваецца тэрыторыя вакол святыні.
Некалі гэта было адносна невялікае паселішча, вядомае з 1768 г. Яно ўваходзіла ў склад Мсціслаўскага ваяводства ВКЛ як маёмасць мясцовага шляхецкага роду. Побач з сядзібай мясцілася некалькі гаспадарчых фальваркаў. На правым беразе ракі Віхры захавалася каля дзясятка курганоў IX ст. і вялікае гарадзішча на тэрыторыі мясцовых могілак, якое датуецца I тысячагоддзем да н. э. Ёсць і некалькі селішчаў, якія існавалі на месцы сучаснай вёскі ў XII–XV стст.
Пабудавана мясцовая святыня з цэглы ў стылі класіцызму з элементамі барока ў 1866 г. на сродкі мясцовых памешчыкаў і прыхаджан з навакольных вёсак. У савецкі час у царкве працаваў млын на электрычным прывадзе. Некалькі разоў у храме здараўся пажар, апошні з якіх цалкам знішчыў дах. Сёння да храма ўжо няма сцежкі.
Паселішча вядомае з XIV ст. Манастыр, заснаваны тут у канцы XIV ст., да 1743 г. быў уніяцкім. У 1778 г. яго пераасвяцілі ў праваслаўны. Узнясенская царква ў стылі класіцызму ўзведзена з цэглы ў 1799. Пры аднаўленні храма былі згубленыя чатыры калонныя порцікі, якія ўпрыгожвалі цэнтральны і бакавы ўваходы ў храм.
Яшчэ гадоў дзесяць таму гэты храм быў бачны з усіх бакоў, заставаўся нейкі дах. Сёння царква Св. Троіцы стаіць пасярод зарасніку, канчаткова праваліўся дах, адсырваюць і гніюць вуглы. Са слоў вяскоўцаў, святыня ўзведзена ў самым канцы ХІХ ст., прыкладна ў 1885-1887 гг. У царкве захаваліся элементы інтэр'еру і некаторыя роспісы.
На самай мяжы з Расіяй захаваўся адзін з найбольш вядомых помнікаў нашай нацыянальнай спадчыны – Свята-Успенскі манастыр. Заснаваны ён у пачатку XIV ст. У ХІХ ст. перабудаваны. На тэрыторыі манастыра можна ўбачыць Свята-Успенскі сабор (1801 г.), Свята-Багародзіцкую царкву (1864 г.), келейны корпус, Свята-Пакроўскую царкву, званіцу, жылыя дамы і гаспадарчыя пабудовы. Будынкі манастыра рэстаўруюцца.
Ёсць дакументальнае сведчанне, што ў канцы XVII ст. у вёсцы стаяў драўляны храм. Мясцовыя жыхары сцвярджаюць, што ён быў уніяцкім. У 1816 г. на фундаментах гэтага храма пабудавана новая драўляная святыня – царква ў гонар Св. Іллі ў стылі класіцызму. Святыня складаецца з прытвора, малітоўнай залы і пяціграннай апсіды.
Фотагалерэя