Маршрут Солы >
Кропкі маршрута Солы
Тут погляду цікаўнага вандроўцы адкрыецца цудоўна захаваны будынак чыгуначнай станцыі, пабудаваны з цэглы ў стылі класіцызму ў 1887 г. З гаспадарчых пабудоў пры будынку захаваўся мініяцюрны будынак з цэглы – магчыма, былая вартоўня – і дыхтоўны бетонавы будынак лядоўні. Ад былой сядзібы засталося некалькі закінутых гаспадарчых пабудоў і дом для рабочых.
Вадзяны млын, пабудаваны з часанага палявога каменю ў 1887, сёння адноўлены і выкарыстоўваецца як загарадная кавярня. У ім праводзяцца розныя ўрачыстасці, тут можна адпачыць на прыродзе.
Вядомыя з XV ст. З 1613 г. – мястэчка. Валодалі ім Манівідовічы, Радзівілы, Чапскія. Касцёл Св. Пятра і Паўла ў стылі неаготыкі з каменю і цэглы будаваўся з 1854 па 1875 гг. У касцёле адпявалі паэта-дэмакрата Ф. Багушэвіча. Недалёка ад касцёла, на могілках, знаходзіцца яго магіла. У прыгожых прапорцыях будынак плябаніі з цэглы, пабудаваны ў 1871 г.
З XVIII ст. землі сядзібы належалі М. Агінскаму. З 1802 г. тут жыў Міхал Клеафас Агінскі. Знакаміты кампазітар быў удзельнікам паўстання 1794 г. Тут ён напісаў свой знакаміты паланэз «Развітанне з Радзімай». Захаваўся палац у стылі класіцызму, каменны свіран, вадзяны млын, парк з сажалкамі, а таксама каталіцкая капліца Панны Марыі (1815 г.). У 1920-я гг. праводзіліся рэстаўрацыйныя работы. У парку стаіць мемарыяльны камень «ценям Касцюшкі».
Недалёка ад вёскі Солы на старадаўніх каталіцкіх могілках у 1909 г. з цэглы ў стылі неаготыкі была ўзведзена велізарная капліца-пахавальня. Высока над уваходам – востраканечны франтон, упрыгожаны разеткай і апраўлены руставым акладам. Контрфорсы па кутах будынка ствараюць ілюзію, што капліца на самай справе яшчэ вышэйшая.
Сядзібны дом Багушэвічаў з дрэва быў адноўлены ў 1980 г. Арыгінальная пабудова хаты ўзведзена мясцовымі цяслярамі ў 1896 г. Вядома паселішча з XVII ст. і належала продкам паэта. На ўскраіне парку бацькамі паэта ўстаноўлена драўляная капліца ў гонар паўстання 1863-1864 гг. Цудоўныя аглядныя перспектывы вакол маёнтка.
Побач са знакамітай вёскай Залессе, на мясцовых хрысціянскіх могілках, у 1866 г. у рэтраспектыўна-рускім стылі збудаваны цагляны Пакроўскі храм. Сёння царква адкрыта для вернікаў. Па магчымасці варта зазірнуць пад скляпенні святыні, каб убачыць па-майстэрску выкананы драўляны іканастас.
Вядомая з XV ст. як мястэчка ВКЛ. Належала Зіновічам, Радзівілам, Пшэздзецкім. Касцёл Св. Міхала Арханёла ў стылі рэнесансу збудаваны ў 1606 г. 1921 г. касцёл быў царквой. З 1947 г. – зноў касцёл. Да 1970 г. быў зачынены і выкарыстоўваўся як гаспадарчая пабудова, выставачная зала. У 1990 г. адноўлены і адкрыты для каталікоў. Радавая забудова мястэчка (XVIII ст.).
Ля невялікай плошчы вёскі, насупраць сціплага сквера, стаіць касцёл Маці Божай Ружанцовай у стылі мадэрн, пабудаваны з цэглы і каменю. У 2002 г. насценны роспіс у храме быў перапісаны. Гэты храм нагадвае казачны пернікавы домік.