Маршрут Віцебск-2 >
Кропкі маршрута Віцебск-2
Сінагога пабудавана з цэглы ў канцы XIX ст. Сёння яна стаіць у руінах, і застаецца толькі спадзявацца, што калі-небудзь яна будзе адноўлена і адкрыта для вернікаў. Кажуць, што менавіта ў гэтую сінагогу хадзіў бацька знакамітага Марка Шагала.
Царква пабудавана прыкладна ў 30-я гг. ХI ст. на тэрыторыі былога Ніжняга замка з цэглы-плінфы і прыроднага часанага каменю ў стылі архітэктуры полацкай школы дойлідства. Яна неаднаразова перабудоўвалася, нейкі час была ўніяцкай. У 1831 г. вернута праваслаўным. Падчас вайны 1812 г. храм быў складам боепрыпасаў. Царква была пашкоджана падчас Другой сусветнай вайны, а ў 1961 г. падарваная савецкімі ўладамі. У 1997 г. адноўлена.
Пабудавана гэтая каталіцкая святыня ў неараманскім стылі і стылі барока з цэглы ў 1785 г. Стаіць касцёл на старых каталіцкіх могілках, абнесены агароджай з цэглы з велічнай арачнай брамай (1880 г.). У 1920-я гг. касцёл быў зачынены савецкімі ўладамі, з храма былі вывезены ўсе каштоўнасці, а сам ён ператвораны ў склад хімічных угнаенняў. Падчас Другой сусветнай вайны касцёл быў пашкоджаны, і толькі ў 1993 г. яго адрэстаўравалі і вярнулі вернікам.
У вельмі маляўнічым, зацішным кутку, сярод дрэў і кустоў – магчыма, некалі гэта быў старажытны сядзібны парк, – на высокім беразе Заходняй Дзвіны захавалася каталіцкая капліца, значна перабудаваная. Магчыма, яна належала ўладальнікам гэтай самай сядзібы. Узведзена яна з цэглы ў гатычным стылі ў 1859 г. Знайсці капліцу можна па адрасе вул. Урыцкага, 25.
Ад былога базыльянскага манастыра захаваліся некаторыя жылыя карпусы, узведзеныя ў стылі барока у 1785 г. Успенскі сабор – галоўная святыня манастыра, якая была ўзведзена прыкладна ў той жа час – быў узарваны савецкімі ўладамі ў 1937 г і толькі ў 2011 г. адна з асноўных святынь Віцебска была адноўлена па наяўных чарцяжах і фотаздымках.
Па сведчаннях з пісьмовых крыніц, гэты праваслаўны манастыр быў заснаваны ў 1345 г. княгіняй Юліянай, жонкай вялікага князя літоўскага Альгерда. У вайне з Масковіяй 1654-1667 гг. царква пры кляштары была разбурана. У 1855 г. манастыр быў зачынены. Зноў пабудаваная царква была знесена ў 1947 г. савецкімі ўладамі. У 2001 г. манастыр зноў пачаў сваю дзейнасць у будынку, пабудаваным у сярэдзіне XIX ст.
Манастыр быў заснаваны ў 1759 г. Пасля падаўлення паўстання 1830-1831 гг. дзейнасць манастыра была забароненая, а яго Траецкі касцёл істотна перабудаваны і пераасвечаны ў праваслаўны Пакроўскі храм. Сам касцёл узведзены з цэглы ў класічным стылі ў 1821 г. Ад былога кляштара захаваўся вялікі жылы корпус з прыбудаванай трох’яруснай вежай. Пабудовы манастыроў трынітарыяў захаваліся яшчэ ў Маладзечне, Оршы і Крывічах.
Агароджы ля могілак даўно няма, затое захаваліся руіны арачнай брамы, пабудаванай з цэглы ў канцы XIX ст. Некалі ў яе быў невысокі фігурны франтон. Тут можна ўбачыць пахаванне яшчэ аднаго знакамітага віцебскага мастака – Юдэля Пэна, настаўніка Марка Шагала. На магіле ўстаноўлена сціплая стэла з бюстам майстра.
Ад службовых карпусоў Траецкага манастыра захавалася некалькі пабудоў і перабудаваная брама-званіца пачатку XIX ст. Царква Казанскай іконы Маці Божай пабудавана з цэглы ў 1760 г. як Пакроўскі храм у стылі класіцызму з элементамі барока. У 1847 г. да асноўнага аб'ёму храма дабудавана меншае па плошчы памяшканне Мітрафанаўскай царквы. У 1922 г. па рашэнні савецкіх уладаў усе каштоўнасці з храма былі вывезеныя.
Праваслаўная Успенская царква ўзведзена з цэглы ў рэтраспектыўна-рускім стылі ў 1858 г. Пасля прыходу савецкай улады храм адразу ж быў зачынены, а яго ўбранне разрабавана і вывезена. Доўгі час царква стаяла ў запусценні, потым выкарыстоўвалася пад гаспадарчыя патрэбы. І толькі ў 1989 г. святыня была адноўлена і адкрыта для вернікаў. Убачыць храм можна па вул. Камуністычнай, 15.
Фотагалерэя