Маршрут Войневічы >
Кропкі маршрута Войневічы
Старажытная сядзіба, закладзеная тут у пачатку XVII ст., першапачаткова належала роду Валовічаў. Апошнімі яе ўладарамі былі прадстаўнікі шляхецкага роду Ельскіх. Захаваліся руіны капліцы-пахавальні Ельскіх. Ад парку засталіся адзіночныя дрэвы і сажалкі. Будынкі гаспадарчага двара з цэглы і каменю выкарыстоўваюцца і сёння.
Сядзіба ў Борках з пачатку XVI ст. належала магнацкаму роду Сапегаў. Апошнім яе ўладальнікам быў род Пратасевічаў. Захаваліся паасобныя пасадкі пейзажнага парку і невялікая гаспадарчая пабудова з палявога каменю, якую выкарыстоўваюць і сёння. На беразе ракі Чарняўкі можна ўбачыць руіны вадзянога млына з палявога каменю.
Узведзена гэта праваслаўная царква ў 1897 г. Некаторыя мясцовыя жыхары сцвярджаюць, што першапачаткова гэта быў касцёл, які стаў праваслаўным пасля 1865 г. Праз нейкі час пасля гэтага святыню перабудавалі, была значна змененая купальная сістэма. Пабудавана царква ў класічным стылі з элементамі стылю мадэрн.
Мясцовая сядзіба закладзена ў сярэдзіне XVIII ст. Першапачаткова яна належала роду Герутовічаў. Прадстаўнікі роду Ліпонаў былі апошнімі ўладарамі сядзібы. Цагляны сядзібны дом, узведзены пры Ліпонах, захаваўся ў выдатным стане. У ім жывуць людзі і дзейнічае музычная школа. Тэрыторыю сядзібы паступова забудоўваюць сучаснымі будынкамі.
Мясцовая сядзіба была закладзена ў сярэдзіне XVII ст. родам Макавецкіх. Каля чвэрці стагоддзя гэтымі землямі валодалі прадстаўнікі роду Стравінскіх. Ад сядзібы захаваўся даволі вялікі пейзажны парк і ўязная брама. Пілоны брамы былі часткова пашкоджаныя, але пазней іх адрэстаўравалі.
Тут знаходзіцца былы маёнтак Дмахоўскіх. Часткова захаваўся пейзажны парк. У атачэнні старых дрэў стаіць праваслаўная царква Св. Мікалая, якая дзейнічае і сёння. Магчыма, гэты храм узвялі яшчэ ў сярэдзіне XVIII ст. Пакуль невядома, да якой канфесіі храм належаў першапачаткова.
Гэта землі былога шляхецкага фальварка Стравінскіх. У 1908 г. на беразе ракі Вязаўка пабудаваны вялізны будынак спіртзавода. Будынак пацярпеў падчас Другой сусветнай вайны, але ў пасляваенныя гады яго аднавілі. Ад фальварка захаваліся руіны дамбы з палявога каменю, фрагменты старога парку і сажалкі.
На краі вёскі ў атачэнні старых высокіх сосен стаіць каталіцкая капліца Св. Іосіфа ў стылі народнага дойлідства, якая і сёння працуе. Пабудавана яна з дрэва ў 1936 г. У 1940-х гг. была пашкоджана званіца, і савецкія ўлады зачынілі капліцу. Пасля вайны ў ён працавала крама. У канцы ХХ ст. капліцу аднавілі і адкрылі для вернікаў.
Узведзены храм у спрошчаных рысах стылю эклектыкі ў 1926 г. Для будоўлі храма выкарыстоўвалі полыя бетонныя блокі. Да якой канфесіі належала святыня першапачаткова, невядома. Сёння гэта праваслаўная царква Нараджэння Багародзіцы. У вёсцы таксама быў драўляны вадзяны млын, але нядаўна яго знеслі.
Фотагалерэя