Маршрут Вязынка >
Кропкі маршрута Вязынка
У 1880-1883 гг. мясцовую сядзібу С. Замбржыцкана арандаваў бацька Янкі Купалы Дамінік Луцэвіч. Тут, у Вязынке, у 1882 г. нарадзіўся Луцэвіч Іван Дамінікавіч (Янка Купала). Янка Купала загінуў у Маскве ў 1942 г. У музеі-сядзібе паэта захаваліся і сажалкі, і парк, і крыніца. Драўляныя будынкі сядзібы былі адноўленыя.
Ад сядзібы Валадковічаў, якая была закладзена тут у канцы ХІХ ст., захаваўся сядзібны дом і гаспадарчыя пабудовы ў першапачатковым выглядзе. Хацелася б, каб такія помнікі архітэктуры захаваліся ў цэласці і без змен.
Калі праехаць у канец вёскі і накіравацца ўздоўж берага ракі Ушы да бліжэйшага ляснога масіву, можна ўбачыць тэрыторыю былога піянерскага лагера. Сярод будынкаў савецкага перыяду нескладана ўбачыць аднапавярховы каменны сядзібны дом, пабудаваны ў 80-я гг. ХІХ ст. Будынак мае вялізныя скляпеністыя падвалы і мансардны паверх. Магчыма, з цягам часу нешта перабудоўвалася, асабліва парадны ўваход і канструкцыя даху. Сядзібны парк захаваўся фрагментарна, а ад гаспадарчых пабудоў няма і следу.
У горадзе захаваліся будынкі староства (1924 г.), друкарні (1886 г.) і сінагогі (1903 г.). На вул. Замкавая знаходзіцца жылы корпус кляштара трынітарыяў (канец XVIII ст.). Па дарозе на Вілейку можна ўбачыць земляныя валы замчышча. У 1871 г. пабудаваны праваслаўны Пакроўскі храм у рэтраспектыўна-рускім стылі. У 1907 г. узведзены будынак чыгуначнага вакзала ў стылі мадэрн. У горадзе таксама можна ўбачыць дамы радавой забудовы ХІХ ст.
Праз Мясоту, Радашковічы, Маладзечна і Смаргонь з Мінска ў Вільню праходзіў знакаміты Віленскі Шлях. У 1979 г. у Мясоце ўсталяваны памятны знак у выглядзе некалькіх валуноў з шыльдамі з імёнамі беларускіх славутых людзей, якія праязджалі па гэтай дарозе.
Успенская царква ў стылі барока і готыкі пабудавана ў 1800 г. як касцёл. У 1872 г. перабудавана пад царкву. Разбурана падчас Другой сусветнай вайны. Адноўлена ў 1990 г. як праваслаўны храм. Побач стаіць плябанія (XVIII ст.). У 1864 г. атрад паўстанцаў Бакштанскага хаваў у храме зброю. На старых могілках знаходзіцца магіла Ю. Бакштанскага і яго паплечнікаў. Надмагілле ўсталявана ў 1923 г. На гэтых жа могілках можна ўбачыць некалькі каменных крыжоў.
Паселішча вядомае з 1447 г. Належала Вярэйскім, Гаштольдам, Боне Сфорцы. На каталіцкіх могілках захавалася капліца-пахавальня ў стылі эклектыкі (1826 г.). Троіцкі касцёл у стылі класіцызму пабудаваны ў 1855 г. У гэтым храме хрысцілі Янку Купалу. Драўляная царква Св. Іллі ў стылі народнага дойлідства пабудавана ў 1942 г.
Бліжэй да акраіны паселішча мы можам бачыць жылы дом, пабудаваны польскімі ўладамі ў сярэдзіне 30-х гг. ХХ ст. Аднапавярховы будынак з вялізным мансардным паверхам складзены з цэментных блокаў. Гэты будаўнічы матэрыял на той час быў вельмі папулярны і запатрабаваны ў будоўлі не толькі прамысловых і культавых пабудоў, але, як бачым, і жылых дамоў. Ёсць меркаванне, што першапачаткова ён узводзіўся як адміністрацыйны будынак, а потым ужо стаў выкарыстоўвацца як жылы.
Гэта былы фальварак Лычкоўскіх. У 1911 г. тут некалькі месяцаў жыў і працаваў Максім Багдановіч. У канцы ХХ ст. тут заснаваны музей-сядзіба, прысвечаны нашаму славутаму земляку. Непадалёк ад музея цячэ крыніца з лекавай вадой.
Паселішча вядомае з пачатку XV ст. як Чырвонае Сяло. З 1486 г. – мястэчка. На каталіцкіх могілках знаходзіцца магіла ўдзельнікаў паўстання 1863-1864 гг. Тут таксама стаіць склеп-пахавальня роду Тышынскіх у стылі мадэрн. Касцёл Узнясення Дзевы Марыі ў стылі неаготыкі ўзведзены ў 1908 г. і з таго часу дзейнічаў бесперапынна. Пакроўская царква ў рэтраспектыўна-рускім стылі пабудавана з бутавага каменю і цэглы ў 1889 г.
Фотагалерэя