Маршрут Юравічы >
Кропкі маршрута Юравічы
Вядомае паселішча з пачатку XV ст. як вёска, якая належала Гаецкім, Аскерка. З 1795 г. – мястэчка. З пачатку ХІХ ст. гэтыя землі знаходзіліся ва ўласнасці шляхецкага роду Гарватаў. Ад маёнтка захаваліся адноўленая ўязная брама, шырокі цагляны арачны мост, руіны капліцы-пахавальні і будынак былой канюшні. Пабудовы стаяць у атачэнні пейзажнага парку.
Ад маёнтка Ястржэмбскіх (1882 г.) захаваліся руіны будынкаў гаспадарчага двара: вялізны бровар, разнастайныя гаспадарчыя карпусы, прасторныя свіраны, канюшні, брамы. Таксама да нашых дзён дайшлі пейзажны парк і сажалкі. Нават у такім стане ўвесь гэты гаспадарчы комплекс робіць незабыўнае ўражанне.
Паселішча вядомае з XV ст. у складзе ВКЛ. У 1766 г. з цэглы ўзведзены храм у гонар Святой Параскевы Пятніцы ў стылі барока. Святыня неаднаразова разбуралася і аднаўлялася, яе знешні выгляд значна змяняўся. Незваротна згубленае багатае знутранае ўбранне храма. Пасля Другой сусветнай вайны ў ім працаваў краязнаўчы музей.
У пачатку ХІХ ст. тут створаны яшчэ адзін маёнтак вядомага шляхецкага роду Гарватаў. Захаваліся руіны гаспадарчай пабудовы, брамы маёнтка, вялізны парк і невялікі, але зграбны ў прапорцыях сядзібны дом, пабудаваны з цэглы ў класічным стылі ў 1829 г. Тэрыторыю парку і маёнтка даглядаюць мясцовыя жыхары.
Пабудавана Ельская святыня ў 70-я–80-я гг. XVIII ст. Пабудова выканана ў класічным стылі, але мае рысы барока і народнага дойлідства. У 1870 г. храм быў перабудаваны, і да галоўнага фасада храма была прыбудаваная трох'ярусная званіца. Падчас Другой сусветнай вайны храм не дзейнічаў. У 1990-я гг. праваслаўную святыню аднавілі і адкрылі для вернікаў.
У 1765 г. мястэчкам валодаў шляхецкі род Аскеркаў, потым шляхецкі род Гарватаў. Палац у стылі класіцызму пабудаваны ў 1859 г. Палац маёнтка, брама, пейзажны парк на беразе Прыпяці, вытанчаная альтанка-маяк у парку, руіны фантана з каменнымі фатэлямі і сёння з'яўляюцца ўпрыгожаннем і галоўнымі архітэктурнымі славутасцямі горада.
Знакаміты шляхецкі род Ваньковічаў валодаў гэтым маёнткам на працягу некалькіх стагоддзяў. У 1859 г. з цэглы ўзведзены вялізны сядзібны дом. Захаваліся руіны гаспадарчых пабудоў і парк у страшэнным запусценні. Так як маёнтак знаходзіцца на тэрыторыі адсялення, усе пабудовы разбураюцца. У маёнтку ўражвае бутавая дарога з колатай чырвонай цэглы.
Хойнікі вядомыя як вёска ў складзе ВКЛ з пачатку XVI ст. Валодалі вёскай Вішнявецкія, Шуйскія, Празоры. З XVII ст. – мястэчка. У 1912 г. Празоры ўзвялі на старых фундаментах новы двухпавярховы цагляны сядзібны дом з арыгінальнай бакавой вежай. Захаваліся тры пілоны брамы і багаты пейзажны парк, сёння дагледжаны.
У пісьмовых крыніцах паселішча згадваецца з пачатку XV ст. З 1683 г. – мястэчка Пачынаючы з 1717 г., ордэн езуітаў пабудаваў тут каменныя жылыя карпусы і касцёл Раства Багародзіцы ў стылі позняга барока. Сёння гэта праваслаўны мужчынскі кляштар. Захаваўся корпус езуіцкага калегіума. У 1863 г. касцёл закрылі і пераабсталявалі пад праваслаўны храм. Юравічы вядомыя як адно з самых старажытных месцаў паселішча чалавека на Беларусі (10-е тысячагоддзе да н.э.).
Фотагалерэя