Маршрут Жылічы >
Кропкі маршрута Жылічы
У 30-я гг. ХІХ ст. на тэрыторыі паміж гаспадарчым дваром і галоўным корпусам цукровага завода ўзведзеная цагляная воданапорная вежа з яскравымі рысамі готыкі. Верхняя частка вежы з металічнай ёмістасцю для вады, абкладзенай цэглай, пацярпела падчас Першай сусветнай вайны. Дзякуючы знешняму
У 30-я – 40-я гг. ХІХ ст. у Жылічах узведзены гаспадарчы комплекс. Ад яго захавалася шмат гаспадарчых пабудоў у занядбаным стане. Яны даюць уяўленне, наколькі разнастайную прадукцыю вырабляў маёнтак і наколькі ён быў багатым. Да нашых дзён дайшлі прасторныя цагляныя канюшні, валоўні і складскія памяшканні.
У такім стане знаходзіўся палац да рэстаўрацыі. У палацы была бібліятэка, у якой налічвалася 7000 тамоў, дамашняя капліца, гасцёўні, спальні, кабінеты, музыкальная зала. Усе памяшканні палаца былі ўпрыгожаныя мастацкімі творамі: скульптурамі, карцінамі, калекцыямі зброі, посудам са срэбра ці крышталю.
У доме аканома былога маёнтка і сёння жывуць людзі. Дом стаіць на высокім маналітным цагляным фундаменце з масіўнымі кантрфорсамі, які акружае вялізныя скляпеністыя сутарэнні. У сям'і Яна Лявіцкага (аканома маёнтка Дабосна ў 1865-1870 гг.) нарадзіўся вядомы пісьменнік, драматург, паэт і палітычны дзеяч Антон Іванавіч Лявіцкі (Ядвігін Ш).
Залы і пакоі палаца маюць розную вышыню столі, аформленай роспісамі, ляпнымі фігурамі людзей і жывёл. Некаторыя элементы кампазіцыі па-майстэрску пазалочаныя. Архітэктарам палаца першапачаткова быў Клабукоўскі потым Караль Падчашынскі з Вільні.
У парку, непадалёк ад палаца Булгакаў, у добрым стане захаваўся аднапавярховы корпус канюшні, пабудаваны з цэглы ў сярэдзіне 40-х гг. ХІХ ст. Да двухпавярховай вежы канюшні прылягае карэтная. Гэтыя пабудовы ўсё яшчэ можна выкарыстоўваць па прызначэнні ці пад музей.
Насупраць уязной брамы заходняга крыла палаца стаіць цагляная лядоўня, пабудаваная ў 1888 г. Лядоўні патрэбная рэканструкцыя ці хаця б кансервацыя. У ён мог бы размясціцца сувенірны кіёск ці білетная каса.
У 1823 г. пачалася будоўля цаглянага палаца ў стылі класіцызму, якая доўжылася больш за два дзясяткі гадоў. Палац быў пабудаваны пры Ігнаціі Булгаку, прадстаўніку шляхецкага роду, які вёў гісторыю з пачатку XIV ст. Да 1900 г. палац утварыў замкнуты двор. Жылое крыло, у якім таксама была аранжарэя і зімовы сад, па невядомых прычынах было разбуранае. Аднак яго яшчэ можна аднавіць.
Вакол палаца раскінуўся пейзажны парк плошчай больш за 20 гектараў. У парку былі насыпаныя відавыя пагоркі з альтанкамі і садовымі лавачкамі. Упрыгожвалі парк штучныя сажалкі з астраўкамі. На адным з іх знаходзілася купальня. Цераз каналы на астраўкі былі перакінутыя ажурныя мосцікі.
У гады росквіту маёнтка пры ім працавалі крухмальны завод, бровар і цукровы завод. Ад цукровага завода захаваўся вялізны галоўны корпус. Тут выраблялі знакаміты Булгакаўскі цукар, які быў вядомы далёка за межамі краіны. У маёнтку працаваў вадзяны млын, вырошчвалі зелень і гародніну на продаж.
Фотагалерэя