< Вялікі камень ўрочышча Людвінава >

Не пакідае пачуццё, быццам гэта волат толькі што хадзіў па непраходным лясным гушчары і вось толькі зараз выйшаў да краю дарогі, заўважыў незнаёмцаў і імгненна ператварыўся ў вялізны валун, зрабіўшы выгляд, быццам ён заўсёды тут і ляжаў. Не будзем доўга трывожыць стомленага волата, асцярожна абыдзем яго, палюбуемся постаццю і веліччу і, паклаўшы ля падножжа некалькі цукерак або манетку, адправімся дадому.