Маршрут Рагачоў >
Кропкі маршрута Рагачоў
Сярод знакавых архітэктурных помнікаў горада мы можам адзначыць гарадскі асабняк, які некалі належаў заможнаму гараджаніну Спірыдонаву, прадстаўніку купецтва Рагачова. Пабудаваны дом у стылі класіцызму з цэглы ў 1906 г. Пасля Другой сусветнай вайны дом выкарыстоўваўся як дзіцячая ўстанова і аздараўленчы лагер. У 1980-я гг. быў значна пашкоджаны вонкавы выгляд пабудовы і паркавыя насаджэнні побач з домам. У руінах захавалася частка невялікага франтона.
Па вул. Караткевіча, 59 можна ўбачыць хоць і стары, але дыхтоўны драўляны дом, пабудаваны продкамі пісьменніка ў 1914 г. Менавіта ў гэтым адносна невялікім доме па некалькі месяцаў у годзе Уладзімір Караткевіч ствараў геніяльныя творы: «Сіняя птушка», «Віно дажджоў» і інш. Тут жа ён працаваў над раманамі «Хрыстос прызямліўся ў Гародні» і «Каласы пад сярпом тваім». Плануецца стварыць тут музей геніяльнага беларускага пісьменніка.
Пры стварэнні гэтага архітэктурнага помніка ў поўнай меры выкарыстаны хупавыя рысы стылю мадэрн. Пабудова па адрасе вул. Леніна, 62 узведзена з цэглы ў 1909 г. Асноўны акцэнт зроблены на кутнюю частку дома. Знешні дэкор сцен багаты пілястрамі, рознымі нішамі і руставымі элементамі. Галоўны фасад пабудовы гарманічна злучае чатыры розныя па велічыні і аб'ёме часткі. Сёння будынак поўнасцю выкарыстоўваецца гарадскімі ўладамі пад грамадскія і культурныя патрэбы.
На старых хрысціянскіх могілках сярод высокіх соснаў да нашых дзён захаваліся тры велічныя капліцы, узведзеныя ў самым канцы XIX ст. Пабудаваныя яны ў неарускім і неакласічным стылях з чырвонай цэглы на высокіх цокальных пастаментах. Чатырохгранныя аб'ёмы капліц багата ўпрыгожаныя дэкаратыўным цагляным мурам, які атачае нішы і аконныя праёмы. Архітэктурныя помнікі тэрмінова маюць патрэбу ў кансервацыі.
Каталіцкая святыня, пабудаваная ў стылі неаготыкі ў 1912 г., была асвечана ў гонар Св. Антонія Падуанскага. Да пабудовы каменнага храма тут стаяў старажытны драўляны. У пачатку 1930-х гг. савецкія ўлады зачынілі касцёл і прыстасавалі будынак пад зернясклад, затым пад вытворчы цэх. Пасля Другой сусветнай вайны ў храме быў хлебазавод. Толькі ў 2003 г. пачаліся работы па рэстаўрацыі і аднаўленні касцёла, якія вядуцца да гэтага часу.
Цагляны дом па вул. Леніна, 34 пабудаваны ў стылі эклектыкі з элементамі стылю мадэрн ў 1886 г. Двухпавярховы будынак належаў вядомаму ў Рагачове купцу Берлу Беленькаму, які гандляваў рознымі мануфактурнымі вырабамі. Першы паверх дома быў прыстасаваны пад крамы, прымеркавую, раскроечныя, другі быў адведзены пад жылыя памяшканні ўладальніка дома. З прыходам савецкай улады купец быў рэпрэсаваны.
Па адной з версій, назва паселішча паходзіць ад слова «рогас», што азначае «святыня», «капішча», «алтар». Дата першай згадкі – 1142 г. Уваходзіў у склад Тураўскага і Чарнігаўскага княстваў. З пачатку XIII ст. у складзе ВКЛ. З 1522 г. уласнасць Боны Сфорцы. У 1781 г. горад атрымаў уласны герб. Гістарычная забудова ў асноўным сканцэнтравана ў старой частцы горада і адносіцца да канца XIX – пачатку ХХ стст. Асобныя старыя пабудовы з часам значна змяніліся і страцілі нават свой першапачатковы архітэктурны стыль, не кажучы ўжо аб прызначэнні.
Для пачатку варта абавязкова сказаць, што перад позіркам вандроўцы – самая доўгая рака Беларусі. На яе берагах стаяць такія гарады, як Рэчыца, Магілёў, Орша, Быхаў і, уласна, Рагачоў. Набярэжныя гэтай ракі ў горадзе неверагодна прыгожыя і разнастайныя і з'яўляюцца ўлюбёным месцам адпачынку як жыхароў горада, так і яго шматлікіх гасцей.
Г-падобны двухпавярховы цагляны будынак вучылішча пабудаваны на высокім цокалі ў стылі класіцызму. Гэтая даволі маштабная пабудова мае сіметрычную кампазіцыю галоўнага фасада. Рэальнае вучылішча некалі мела паравое ацяпленне, цэнтралізаваны водаправод і дубовы паркет ва ўсіх памяшканнях. Падчас Другой сусветнай вайны будынак быў значна пашкоджаны і да 1953 г. стаяў ў руінах. Цяпер ён знаходзіцца па вул. Цымермана, 36.
Яўрэйская абшчына ўпершыню асталявалася ў Рагачове на рубяжы XVI-XVII стст. Да сярэдзіны XIX ст. яўрэі ўжо складалі большую частку насельніцтва горада. Яўрэйскія могілкі на высокім беразе ракі Днепр, хутчэй за ўсё, былі закладзены ў другой палове XVII ст. Размешчаны яны ў раёне вул. Саннікава. Самыя старыя надмагіллі датуюцца пачаткам XIX ст. Апошнія пахаванні былі зроблены ў 1970-я гг. Надмагіллі маюць шмат разных барэльефаў.
Фотагалерэя