Маршрут Пескі >
Кропкі маршрута Пескі
Пакроўская царква з бутавага каменю і цэглы пабудавана ў 1822 г. у стылі ранняга неакласіцызму. Цалкам верагодна, што калісьці гэты храм таксама быў касцёлам. Каля храма стаіць цікавая брама-званіца. Ад сядзібы ХІХ ст. захаваліся гаспадарчы двор, брама і руіны спіртзавода. У Бялавічах таксама захавалася вытанчаная прыдарожная капліца XVIII ст.
Касцёл Св. Дзевы Марыі – гэта ўнікальная каменная пабудова ў неараманскім стылі 1926 г. У добрым стане захаваўся сядзібны дом Сухадольскіх, пабудаваны ў 1849 г. Ад сядзібы захавалася невялікая брама і мноства гаспадарчых будынкаў.
Як мястэчка вядомае з XV ст. У ХІХ ст. на могілках пабудавана каменная капліца ў класічным стылі. У 1617 г. з цэглы ўзведзены касцёл Св. Юрыя ў стылі рэнесансу. У 1864 г. яго закрылі. За агароджай храма ў 1791 г. пабудавана званіца ў стылі барока. Сёння і касцёл, і званіца адрэстаўраваныя. Вельмі цікавая брама святыні. Тут таксама захаваўся будынак манастырскай школы XVIII ст.
Касцёл Адведзінаў Дзевай Марыяй Елізаветы ў класічным стылі пабудаваны з цэглы ў 1823 г. Абавязкова варта паглядзець вытанчаны фрэскавы роспіс інтэр'ера храма. Побач з касцёлам стаіць сціплая аднапавярховая плябанія, пабудаваная ў 1839 г. За апсідай храма, на могілках, захавалася капліца-надмагілле ХІХ ст.
На ўскрайку вёскі стаіць царква Раства Багародзіцы, пабудаваная з дрэва ў 1867 г. Царква ўяўляе сабой вытанчаны прыклад архітэктуры народнага дойлідства. За вёскай, па дарозе на Капачы, усталявана мемарыяльная пліта ўдзельнікам паўстання 1863-1864 гг.
Вядомае паселішча з XVI ст. Валодалі ім Сапегі. У 1898 г. з цэглы і каменю ўзведзены касцёл Божай Маці Ружанцовай у стылі неаготыкі. Закрыты ў 1945 г. Адрэстаўраваны і вернуты каталікам у 1997 г. На могілках знаходзіцца мемарыяльная капліца XVIII ст. У 1890 г. з цэглы пабудавана царква Св. Мікалая ў рэтраспектыўна-рускім стылі. Каменная агароджа з брамай. Таксама тут захавалася двухпавярховая гаспадарчая пабудова.
Магчыма, першапачаткова гэты храм быў касцёлам, але сёння гэта царква Св. Мікалая, пабудаваная ў 1826 г. з бутавага каменю і цэглы ў неараманскім стылі з рысамі канструктывізму. У 1876 г. значна перабудоўвалася на сродкі прыхаджан гэтага храма. Адрэстаўравана і адкрыта для вернікаў у 1998 г.
У Гродзенскай вобласці захавалася не так і шмат падобных сведкаў гісторыі, у адрозненне, напрыклад, ад Віцебскай ці Мінскай абласцей. У гэтай вёсцы можна ўбачыць каменны крыж, які захоўвае мноства гісторый і легенд. Некаторыя з іх дагэтуль захаваліся ў памяці мясцовых жыхароў. Адна з легенд у рубрыцы "Легенды" прысвечана гэтаму каменнаму крыжу.
У 1740 г. пабудаваны драўляны Троіцкі касцёл у стылі народнага дойлідства з рысамі барока. У 1856 г. побач з храмам узведзена каменная званіца. Ад вялікага маёнтка захавалася шмат гаспадарчых пабудоў з каменю і цэглы. Да нашых дзён таксама дайшлі драўляны вадзяны млын і плябанія каля касцёла (ХІХ ст.). Варта паглядзець агароджу і браму хрысціянскіх могілак.