Маршрут Магілёў-3 >
Кропкі маршрута Магілёў-3
Па вул. Першамайскай, 34 захаваўся адзін з самых прыгожых будынкаў Магілёва – дом Дваранскага сходу, пабудаваны з цэглы ў стылі мадэрн у 1886 г. У 1910-я гг. быў надбудаваны трэці паверх, які не парушыў агульны выгляд і стыль будынка. З 1972 г. у будынку размяшчаецца гарадскі Дом культуры. Упрыгожваннем хаты з'яўляюцца два высокія рызаліты, увянчаныя круглымі дэкаратыўнымі разеткамі.
Будынак пабудаваны з цэглы ў стылі мадэрн, як мяркуецца, у 1902 г. Размешчаны ён па вул. Ленінскай, 36. Г-падобны будынак мае класічны, скошаны на фасадзе кут, на першым паверсе якога размешчаны галоўны ўваход. На вуліцу выходзяць два невялікія рызаліты з мансардамі. Упрыгожваннем будынка з'яўляюцца таксама арачныя вокны другога паверха.
Сённяшні адрас гэтай архітэктурнай каштоўнасці горада — вуліца Леніна, 1. Перад намі будынак гарадской управы, узведзены ў стылі эклектыкі з элементамі класіцызма з цэглы ў 1868 г. Складаецца з двух аб’ёмаў: адзін у тры паверхі, больш дэкарыраваны і выходзіць галоўным фасадам на плошчу, другі двухпавярховы. Нават сёння будынак гарадской управы выкарыстоўваецца пад сучасныя адміністрацыйныя ўстановы. З часам былі згубленыя некаторыя элементы вонкавага дэкору, асабліва на трэцім паверсе.
Арка пабудаваная на былой Саборнай плошчы, у невялікім скверыку побач з будынкам былога Пазямельна-сялянскага банка ў стылі класіцызму з цэглы ў 1780 г. Пасля Другой сусветнай вайны была праведзена значная рэканструкцыя гэтага архітэктурнага помніка. Магчыма, менавіта тады скразны арачны праход быў перароблены ў глухую нішу, на якой усталяваныя мемарыяльныя дошкі.
Недалёка ад чыгуначных шляхоў у раёне вул. Бабруйскай мы можам убачыць двухпавярховы будынак млына з нізкімі арачнымі вокнамі, выкананы з цэглы. Ён знаходзіцца ў задавальняючым стане. Гараджане сцвярджаюць, што млын некалі належаў Паўлу Паленгуту, штаб-афіцэру пры паходным атамане А. Дутаве, непрымірымым праціўніку савецкай улады, які загінуў ў 1933 г.
У комплекс палаца ўваходзіць уязная брама, два каменныя флігелі і сам будынак палаца. Узводзіўся комплекс у стылі барока з цэглы на працягу прыкладна дваццаці гадоў, з 1762 па 1785 гг. Як сцвярджаюць даследчыкі, палац узведзены па праекце таленавітага віленскага архітэктара Яна Глаўбіца. У свой час ён уваходзіў у ансамбль Спаскага манастыра і будаваўся па замове арцыбіскупа Г. Каніскага.
Пабудаваная яна, магчыма, у сярэдзіне XVIII ст. Перажыўшы войны, частковыя і капітальныя перабудовы, яна прастаяла да Другой сусветнай вайны, падчас якой была пашкоджана. А пазней, у 1957 г., ратуша была знесена савецкімі ўладамі. На падставе археалагічных раскопак, праведзеных пад кіраўніцтвам А. Трусава і І. Чарняўскага, быў створаны праект па аднаўленні ратушы, здзейснены ў 2008 г.
Калі перабрацца на правы бераг Дняпра, праз дарогу ад велізарнага гарадскога парку пейзажнага тыпу паміж вуліцамі Чайкінай і Сіманава можна ўбачыць унікальнае возера Святое, што прыцягвае да сябе жыхароў горада. Пасярэдзіне возера маецца невялікі востраў. На жаль, берагі возера аголеныя, недастаткова зялёнага апраўлення.
Гэты будынак, які можна назваць візітнай карткай горада, узведзены ў неарускім стылі з цэглы ў 1888 г. Праз год быў урачыста адкрыты першы тэатральны сезон. Глядзельная зала размешчаная па цэнтры пабудовы і аформленая дэкаратыўнай драўлянай разьбой. Тэатр мае пяцьсот пасадачных месцаў. Зала апраўлена вестыбюльнымі калідорамі, па іншы бок якіх размешчаны грымёрныя і адміністрацыйныя памяшканні.
Будынак вакзала пабудаваны з цэглы ў стылі псеўдакласіцызму ў 1902 г. Пасля пашкоджанняў, атрыманых падчас Другой сусветнай вайны, вакзал быў значна перабудаваны. Да цэнтральнага прастакутнага аб'ёму сіметрычна прымыкаюць два больш нізкія крылы, у якіх сёння размяшчаюцца службовыя і адміністрацыйныя памяшканні. Над асноўным аб'ёмам узвышаецца васьмігранны барабан з невялікай вежай.
Фотагалерэя