Маршрут Мазыр >
Кропкі маршрута Мазыр
Па вул. Савецкай знаходзіцца досыць вялікі старадаўні комплекс бровара. Пабудаваны гэты помнік прамысловай архітэктуры ў 1885 г. з цэглы ў стылі эклектыкі з элементамі барока і класіцызму на сродкі прадстаўніка мазырскай купецкай шляхты Маісея Аляксандрава. Пасля 1917 г. савецкая ўлада наладзіла тут выпуск саленняў, а ў канцы 1920-х гг. аднавіўся выпуск піва. У 2004 г. выпуск піва быў спынены і наладжана вытворчасць слабаалкагольных напояў.
Упершыню паселішча згадваецца ў 1155 г. У канцы XII ст. уваходзіць у склад Тураўскага княства, у пачатку XIV ст. у склад ВКЛ. У пачатку XVI ст. тут узведзены драўляны замак. У 1577 г. кароль Стэфан Баторый надзяліў горад Магдэбургскім правам і гербам. Падчас вайны з Масковіяй 1654-1667 гг. горад страціў палову сваіх жыхароў. Старая жылая забудова ў асноўным сканцэнтравана па вул. Савецкай і Леніна і адносіцца да сярэдзіны XIX – пачатку ХХ стст.
Перад намі даволі яркі прыклад грамадзянскай архітэктуры стылю мадэрн пачатку ХХ ст. Па адной з версій, гэты дом будаваўся як асабняк заможнага гарадскога купца, які гандляваў збожжам. Сёння дом знаходзіцца па вул. Рыжкова, 11. Узведзены будынак у пачатку першага дзесяцігоддзя ХХ ст. Перад Першай сусветнай вайной дом выкарыстоўваўся як лячэбная ўстанова. У савецкі час тут была абласная бальніца з дзіцячым аддзяленнем. Без належнага дагляду дом ператварыўся ў руіны.
Гэтая мясцовасць была перададзена А. Гаштольду падчас кіравання Жыгімонта I. На гэтым прыродным узвышшы стаяў драўляны замак, які складаўся з трох вежаў, некалькіх гаспадарчых пабудоў, жылых пабудоў і невялікай драўлянай царквы. У 1676 г. замак згадваецца ў апошні раз. У 2005 г. на Замкавай гары створаны гісторыка-культурны цэнтр. Тут адкрыты краязнаўчы музей з пастаяннай зменай экспазіцый. Людзі сяліліся ў раёне гэтай горы з сярэдзіны XII ст., мясцовасць неаднаразова даследавана археолагамі і гісторыкамі.
Тут, на вул. Гогаля, 93, у 1745 г. на сродкі Аскеркаў і Сапегаў заснаваны жаночы манастыр цыстэрцыянак у комплексе з аднанефавым касцёлам у стылі позняга барока. Пасля паўстання 1863-1864 гг. манастыр быў зачынены, а касцёл перададзены праваслаўнай царкве, пасля чаго ён быў значна перабудаваны. Пасля Другой сусветнай вайны савецкія ўлады адкрылі ў храме музычную школу. У 1993 г. храм быў адрэстаўраваны і вернуты вернікам. Захаваўся жылы корпус кляштара, каменная агароджа і брама сярэдзіны XVIII ст.
Гэта месца горада носіць вельмі прыгожую гістарычную легендарную назву «Даліна анёлаў». Заснаваны манастыр у 1647 г. пры фінансавай падтрымцы роду Аскеркаў. Пабудовы манастыра і касцёл узведзены з цэглы ў стылі позняга барока. Пасля падаўлення паўстання 1863-1864 гг. манастыр быў скасаваны, а касцёл перададзены праваслаўным. У канцы XIX ст. у пабудовах комплексу была адкрыта запалкавая фабрыка. Сёння касцёл і манастырскія карпусы комплексу ў руінах. Магчыма, неўзабаве пачнуцца аднаўленчыя работы.
Па вул. Ленінскай, 15В знаходзіцца будынак былой мужчынскай гімназіі, якая некалі была ўласнасцю роду Каневічаў, у якіх гэтая нерухомасць была канфіскаваная за ўдзел у паўстанні 1830-1831 гг. Пабудаваны асабняк у 1786 г. У 1902 г. быў значна перабудаваны. Да прыходу савецкай улады тут дзейнічала мужчынская гімназія на чатыры класы. Сёння пабудова знаходзіцца ва ўласнасці навучальнай установы.
Вядомы шляхецкі род Аскеркаў у 1745 г. фінансаваў будаўніцтва каменнага манастыра з касцёлам у стылі позняга барока. Пад касцёлам знаходзіцца сямейная крыпта Аскеркаў. Пасля паўстання 1830-1831 гг. манастыр быў зачынены, а пасля паўстання 1863-1864 гг. касцёл перабудавалі пад царкву і пераасвяцілі ў гонар Св. Міхала Арханёла. З 1937 па 1941 гг. храм выкарыстоўваўся савецкімі ўладамі як турма НКУС. У крыпце касцёла пакаралі смерцю каля 2000 жыхароў Беларусі. Сёння гэта адзіны ў Беларусі храм-музей палітычных рэпрэсій. Нядаўна ў святыні праведзены капітальны рамонт. Захаваўся манастырскі корпус.
Вытанчаны будынак Мазырскага драматычнага тэатра ім. І. Мележа знаходзіцца па вул. Ленінскай, 23. Пабудаваны будынак у стылі архітэктуры канструктывізму з цэглы у 1925 г. Будынак складаецца з двух аб'ёмаў: тэатральнага памяшкання і клубнага, злучаных паміж сабой крытым пераходам. Тут быў створаны калгасна-саўгасны тэатр, які ў 1938 г. быў ператвораны ў абласны драматычны тэатр. У 1960 г. тэатру прысвоена званне народнага.
Па вул. Сацыялістычнай, 108 знаходзіцца мазырская чыгуначная станцыя, якая з'яўляецца адной з самых прыгожых пабудоў падобнага прызначэння ў Беларусі. Узведзена яна ў класічным стылі з элементамі мадэрн з цэглы прыкладна ў канцы 80-х гг. XIX ст. Яшчэ адна чыгуначная станцыя знаходзіцца на краі горада ў пасёлку Козенкі, яна з'яўляецца равесніцай станцыі ў горадзе, але выглядае значна больш сціпла.