Маршрут Чачэрск >
Кропкі маршрута Чачэрск
Броварны комплекс быў пабудаваны ў маёнтку графскага роду Чарнышавых-Круглікавых, у 1865 г. Вытворчасць была сезоннай і прыносіла гаспадарам вялікі даход разам з жывёлагадоўляй і продажам сельгаспрадукцыі. Пры савецкай уладзе бровар аднавіў дзейнасць з канца 1930-х гг. Была наладжана вытворчасць розных напояў і кансерваў, у т. л. хлебабулачных вырабаў, а з пачатку 1990-х гг. запушчана вытворчасць пладова-ягадных вінаў.
Гэты адносна невялікі натуральны вадаём мае форму, набліжаных да авальнай. Прастора вакол возера адкрыта і аддзелена ад вялікіх лясных масіваў, добраўпарадкавана некалькі сціплых чыстых пляжаў. Возера практычна ўшчыльную прылягае да прыватнай забудове горада. Мяркуючы па прысутнасці рыбакоў, у возеры водзіцца рыба. Берагавая лінія возера складае ўсяго толькі 0,75 км.
На замкавай гары прыкладна з сярэдзіны XIV ст. і да канца XVIII ст. існаваў драўляны замак у выглядзе скрыўленага трыкутніка з васьмю высокімі вежамі. Замак быў акружаны абарончым ровам, запоўненым вадой, праз які быў перакінуты пад'ёмны мост. Граф Чарнышова разбурыў замак і узвёў на яго месцы палац, які праіснаваў да 1880 г. Замкавая гара з глыбокімі равамі захавалася да нашых ёй без якіх-небудзь значных пашкоджанняў.
Магчыма, сядзіба была закладзена першымі ўладальнікамі ўжо ў пачатку XIX ст. Той выгляд, які можна ўбачыць сёння, палац канчаткова набыў да канца 60-х гг. XIX ст. Узводзілі яго памешчыкі Чарнышавыя-Круглікавы з цэглы ў стылі позняй готыкі. Акрамя ляпнога вонкавага дэкору, пабудова палаца мае мноства чыгунных элементаў упрыгажэння, асабліва на прыбудаванай летняй тэрасе, якая выходзіць да пейзажнага парку і спадзістых берагоў Сожа.
Як паселішча Чачэрск згадваецца з 1159 г. З пачатку XIV ст. і сам горад, і прылеглыя тэрыторыі ўваходзілі ў склад ВКЛ. У 1772 г. упамінаецца як мястэчка і з'яўлецца цэнтрам Чачэрскага староства Мінскага ваяводства ВКЛ. Горад неаднаразова цалкам разбураўся татарскімі і маскоўскімі войскамі. У ім захавалася так званая «шахматная забудова» з невялікімі прамавугольнымі кварталамі і досыць шырокімі вуліцамі. Большасць дамоў радавой забудовы захавалася пачынаючы з сярэдзіны XIX ст.
Ратуша – гэта сімвал населенага пункта, які карыстаўся Магдэбургскім правам, гэта значыць правам на самакіраванне. Чачэрская ратуша была пабудавана ў першым дзесяцігоддзі XVI ст. Пазней, у другой палове XVIII ст., яна была перабудавана з выкарыстаннем каменю з захаваннем першапачатковага вонкавага дэкору: драўляных невысокіх кутніх вежак і цэнтральнай вежы, прыпаднятай нашмат вышэй і пастаўленай на купалападобным п'едэстале. Пасля Другой сусветнай вайны ў ратушы дзейнічала навучальная ўстанова. Пасля пажару ў 1973 г. аж да 2004 г. праводзіліся аднаўленчыя работы. Сёння ў ратушы краязнаўчы музей.
Першая яўрэйская абшчына асталявалася ў горадзе прыкладна ў сярэдзіне XVI ст. Ужо праз нейкіх 100 гадоў на вуліцах Чачэрска існавала пяць яўрэйскіх малітоўных дамоў і навучальная ўстанова. Да сярэдзіны XIX ст. яўрэі складалі большую частку насельніцтва горада. У самым пачатку XIX ст., магчыма, у 1800 г., была пабудавана мураваная сінагога, якая дайшла да нашых дзён з нязначнымі перабудовамі. Унутраны дэкор храма згублены.
Узведзена праваслаўная святыня з цэглы ў стылі класіцызму ў 1783 г. Двух'ярусны храм-ратонда ўражвае сваімі памерамі, архітэктурнай завершанасцю і спалучэннем усіх аб'ёмаў і формаў. Падчас Другой сусветнай вайны немцы выкарыстоўвалі храм як фуражны склад. Да 1953 г. савецкія ўлады таксама выкарыстоўвалі царкву як складское памяшканне. Пры будаўніцтве храма, магчыма, быў выкарыстаны праект вядомага архітэктара Д. Кварэнгі.
На краі горада ля дарогі ў вёску Меркулавічы за новай агароджай з сучаснай металічнай брамай можна ўбачыць старажытныя яўрэйскія могілкі, на тэрыторыі якіх знаходзіцца каля двухсот пахаванняў. Магчыма, пагост закладваўся яшчэ ў сярэдзіне XVII ст., аднак пахаванняў таго часу, на жаль, не захавалася. Апошняе пахаванне на могілках было праведзена каля 10 гадоў таму.
Фотагалерэя