Маршрут Клецк >
Кропкі маршрута Клецк
Першыя паселішчы, магчыма, з’явіліся тут ужо ў XI-XII стст. На левым беразе ракі Лані ўзвышаюцца земляныя ўмацаванні, падзеленыя на асобна збудаваныя будынкі – дзяцінец і вакольны горад, паміж якімі пачынаецца мяжа каля васьмі метраў глыбінёй. Тут неаднаразова праводзіліся археалагічныя раскопкі, у выніку якіх былі выяўленыя ўпрыгажэнні, зброя, прадметы побыту нашых далёкіх продкаў.
Гэтая яўрэйская школа рабінаў узведзена з цэглы ў стылі мадэрн у канцы 1920-х гг. На той час у Клецку размяшчалася досыць вялікая яўрэйская абшчына, якая налічвала больш за дзве тысячы чалавек. Пры савецкай уладзе, пасля Другой сусветнай вайны, у будынку былой ешывы быў адкрыты Дом культуры, а пасля – харчовы магазін. Упрыгожаннем пабудовы з'яўляецца рызаліт з арыгінальным шчытом з круглым аконным праёмам.
Тут прыкладна з 70-х гг. XVIII ст. ужо існаваў драўляны храм. Да якой канфесіі ён належаў першапачаткова, невядома, аднак, хутчэй за ўсё, гэта быў арыянскі ўніяцкі храм. У канцы 70-х гг. XIX ст. на гэтым месцы з цэглы ўзведзена праваслаўная Пакроўская царква ў рэтраспектыўна-рускім стылі. У XXI ст. праведзены рэстаўрацыйныя і аднаўленчыя работы. Царква стаіць на былых уніяцкіх могілках.
На гэтым месцы адбылася самая значная перамога войскаў Вялікага княства Літоўскага пад кіраўніцтвам князя М. Глінскага над арміяй крымскіх татараў пад камандаваннем хана Менгры I Гірэя. У той гістарычны перыяд крымскія татары былі саюзнікамі Масковіі. Была запалонена вялікая колькасць татараў, якія пасля атрымалі магчымасць сяліцца на землях ВКЛ і служыць у яго войсках.
Узведзены гэтыя дыхтоўныя каменныя казармы ў стылі мадэрн для ўланаў польскага кавалерыйскага палка ў 1924 г. на ўскраіне горада. У комплекс уваходзілі службовыя пабудовы, складскія памяшканні, зброевыя і пабудовы стайняў. Пасля прыходу савецкай улады ў 1939 г. казармы таксама выкарыстоўваліся ваеннай часткай, а пасля Другой сусветнай вайны захаваныя памяшканні перадалі пад жыллё.
Горад згадваецца з 1127 г. З сярэдзіны XIV ст. у складзе ВКЛ, уласнасць княгіні Боны, жонкі Жыгімонта I Старога, магнацкага роду Радзівілаў. У 1579 г. утворана Радзівілаўская ардынацыя. Акрамя гэтых гістарычна значных пабудоў, якія ў большасці сваёй прадстаўляюць архітэктурную каштоўнасць, у горадзе можна ўбачыць і невялікія жылыя і гаспадарчыя пабудовы, узведзеныя ў канцы XIX – пачатку ХХ стст.
Перад падарожнікам руіны, магчыма, самага старога храма горада – Траецкага касцёла, які быў узведзены прыкладна ў 80-я гг. XVI ст. на месцы старой драўлянай каталіцкай святыні. У 1810 г. касцёл перанёс пажар, але быў неадкладна адноўлены. Падчас Другой сусветнай вайны быў пашкоджаны дах і званіца. У 1956 г. савецкія ўлады прыступілі да разборкі храма на цэглу, а пасля і канчаткова яго ўзарвалі. На прыватным падворку сёння можна ўбачыць толькі кут былога касцёла.
Благавешчанскі каталіцкі храм збудаваны пры манастыры дамініканцаў на сродкі С. К. Радзівіла ў 1684 г. Пасля падаўлення паўстання 1830-1831 гг. царскія ўлады зачынілі манастыр, а касцёл аддалі пад казармы. У 50-я гг. XIX ст. былы касцёл перабудаваны пад царкву. Пры савецкай уладзе ў 1960-я гг. у храме быў арганізаваны спартыўны клуб, а затым вытворчы цэх. У 1986 г. праведзены рэстаўрацыйныя работы і былая каталіцкая святыня адкрыта як царква.
Карпусы шпіталя пабудаваныя з цэглы ў стылі неаготыкі з элементамі стылю мадэрн на сродкі магнацкага роду Радзівілаў у 1909 г. Лячэбная ўстанова паспяхова дзейнічала аж да 1917 г. Пасля Другой сусветнай вайны тут нейкі час размяшчалася пачатковая школа. Потым былыя карпусы шпіталя выкарыстоўваліся камунальнымі службамі Клецка.
Яўрэйская абшчына Клецка згадваецца ў пісьмовых крыніцах з сярэдзіны XVI ст. Перад Другой сусветнай вайной трэць насельніцтва горада складалі габрэі. Старажытныя яўрэйскія могілкі размешчаны ля дарогі, якая вядзе з горада на Ляхавічы. Закладваўся пагост, магчыма, у пачатку XVII ст. Падчас Другой сусветнай вайны нацыстамі было знішчана практычна ўсё яўрэйскае насельніцтва Клецка. Сёння могілкі маюць патрэбу ў добраўпарадкаванні.
Фотагалерэя